ಭರವಸೆ 
ಮಂಜು ಮುಸುಕಿದ ಹಾದಿಯಿದು 
ಜೊತೆ ಮುಸ್ಸಂಜೆಯೂ ಆಗಿಹುದು 
ಎಲ್ಲೆಂದು ಹುಡುಕಲಿ ನಾ ನಿನ್ನ 
ಬಂದು ಸೇರಲಾರೆಯಾ ನೀ ನನ್ನ 
ಕತ್ತಲಾವರಿಸೊ ಮುನ್ನ 
ದಾರಿಯುದ್ದಕೂ ಅರಳಿ ಸತ್ತ 
ಆಸೆ ಹೂಗಳು ಹಲವು 
ಸಿಗದಿರೆ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ನಿನ್ನ 
ಇರುವಿಕೆಯ ಕುರುಹುಗಳು 

ಆದರೇನಂತೆ ಹೊಳೆಯುತಿದೆ ಎದೆಯಲ್ಲಿ
ಸೋಲನೊಪ್ಪದ ನಂಬಿಕೆಯ ಕಿಚ್ಚು
ಬಂದು ಸೇರುವೆ ನೀ ನನ್ನ
ಕತ್ತಲಾವಾರಿಸೊ ಮುನ್ನ
ಅಂದು ಶಬರಿಯ ಭರವಸೆಯು
ಕರೆತರಲಿಲ್ಲವೇ ಶ್ರೀ ರಾಮನನ್ನ
ಬರದಿದ್ದರಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು
ನಂಬಿಕೆಯ ಮಾರಣ ಹೋಮ
ಮುಸ್ಸಂಜೆಯಾದರೆನಂತೆ ಕತ್ತಲಲ್ಲವಲ್ಲ
ದೀವಟಿಗೆ ನೀ ಹಿಡಿದು ನಡೆಸಲು
ಬಂದು ಸೇರುವೆ ನನ್ನ
ಕತ್ತಲಾಗುವ ಮುನ್ನ ...

ಲಜ್ಜೆ

ಚಂದಿರನ ಕಂಡೊಡನೆ
ಉಕ್ಕಿ ಮೇಲೇರುವ ಈ
ಸಮುದ್ರಕ್ಕೆ ಲಜ್ಜೆಯೇ ಇಲ್ಲವೆ

ತಾರೆಗಳ ಕಂಡೊಡನೆ
ನಗುತ ಮುಗಿಲಲಿ
ತೇಲುವ ಚಂದಿರಗೆ
ಲಜ್ಜೆಯೇ ಇಲ್ಲವೆ

ಸೂರ್ಯ ದರ್ಶನ ಕಾದು
ಮೈ ಮರೆತು ನಗುಬೀರೊ
ಹೂಗಳಿಗೆ ಲಜ್ಜೆಯೇ ಇಲ್ಲವೆ

ಕರೆಯದಿದ್ದರೂ ಬಂದು
ಹೂಗಳ ಮೈಸವರಿ
ಗಂಧವ ಹೊತ್ತೊಯ್ಯೋ
ಗಾಳಿಗೆ ಲಜ್ಜೆಯೇ ಇಲ್ಲವೆ

ಅಜ್ಜಿಯ ಸೀರೆ
ಅಜ್ಜಿಪೆಟ್ಟಿಗೆಯಲಿ ಇತ್ತೊಂದು ರೇಷಿಮೆ ಸೀರೆ
ಅದರ ತುಂಬೆಲ್ಲ ಅಜ್ಜಿಯ ನೆನಪಿನಾ ಧಾರೆ
ಒಂದೇ ನೋಟದಿ ಕಣ್ಮನವ ಸೆಳೆದಿತ್ತು
ಸ್ಪರ್ಶಿಸಲು ಅದರಲ್ಲಿ ಬೆಣ್ಣೆಯ ನುಣುಪಿತ್ತು

ಅದರಂಚಿನಲ್ಲೋ ನವಿಲಿನ ಚಿತ್ತಾರ
ಸೀರೆಯಳತೆಯೋ ಗಜದ ವಿಸ್ತಾರ
ಸುತ್ತಿ ಮೆರೆಯುವದು ಕಷ್ಟದ ವಿಚಾರ
ಗ್ರಹಿಸಿದರೆನೆ ಹೆದರಿಕೆ ಅದರಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಆಕಾರ

ಕತ್ತರಿಸ ಹೋದರೆ ಎದಿರು ಅಜ್ಜಿಮುಖ ಬರುತ್ತಿತ್ತು
ಮಾಡಲೇನೆಂದು  ಪೆಟ್ಟಿಗೆಯಲಿ ಭದ್ರವಾಗಿತ್ತು
ಅಂದು ನೆನಪಾಗಿ ನೋಡಿದರೆ........
ಜಿರಳೆ ಅದರಲ್ಲಿ ಚಿತ್ತಾರ ಬಿಡಿಸಿತ್ತು
ಪಾಪ ಅಜ್ಜಿಯ ಸೀರೆ ಗುಜರಿ ಮಾಲಾಗಿತ್ತು

ಸೋಲು –ಗೆಲುವು

ಕಲಿಯಲೇ ಬೇಕು ಒಮ್ಮೆಯಾದರೂ

ಜೀವನದಲಿ ಸೋಲನು
ಇಲ್ಲದಿರೆ ಅರಿಯಲಾರೆ ಬದುಕನು
ಸೋಲ ಕಲಿಸೋಕೆ ಯಾವ ಶಾಲೆಗಳಿಲ್ಲ
ಉಂಟು ನೂರು ದಾರಿಗಳು ಗೆಲ್ಲುವದಕೆ
ಎಲ್ಲ ಗುರಿಗಳಿಗೂ ಗೆಲುವೆಂಬುದೇ ಕೊನೆಯು
ಗೆಲಿವಿಗಾಗಿಯೇ ತುಡಿತ,ಮುಡಿಪು ದೇವರಿಗೆ
ಗೆಲುವಿನಾ ಏಣಿಯನು ಏರುವದು ಸುಲಭ

ಇಳಿಯುವಾ ಸಂಕಟವ ತಡೆಯಲಾರೆ
ಗೆಲುವಿಂದ ನೀ ಉಬ್ಬಿ ಬೀಗಿದರೆ
ಸೋಲು ಕಂಡಾಗ ಮತಿ ಭ್ರಮಣೆ
ಎಚ್ಚೆತ್ತಿಕೋ ಮನವೆ ಸೋಲಿಂದ ಕಂಗೆಡದೆ
ಸೋಲು ಗೆಲುವೆಂಬುದು ಬದುಕಿನೆರಡು ಮುಖ
ಸೋಲಿನ ಸರಣಿಯಾ ಮಧ್ಯೆ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ

ಪಡೆವ ಗೆಲುವಿಂದ ತುಂಬಿಕೊ ಮನಕೆ ಚೈತನ್ಯ
ಎದುರಿಸು ನೀ ಜೀವನದ ಕಷ್ಟ ಕಾರ್ಪಣ್ಯ 
 

ತೊಳಲಾಟ

ಎಲ್ಲ ಇದ್ದರೂ ಇಲ್ಲಿ
ಅದೇನೋ ಕೊರತೆ
ಮನಸಿನ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ
ಬೇಸರದ ಒರತೆ
ಅದೇನೋ ಚಡಪಡಿಕೆ
ಮಾತಲ್ಲಿ ತಡಬಡಿಕೆ
ಬತ್ತದಾ  ನೀರೀಕ್ಷೆ
ನನ್ನ ಪಾಲಿಗಿದು ಅಗ್ನೀಪರೀಕ್ಷೆ

ಅಂದು-ಇಂದು

ಅಂದು ನೀನಿದ್ದೆ ಬಳ್ಳಿಯೂ ನಾಚುವಂತೆ
ಇಂದೇಕೆ ಆದೆ ಕುಂಬಳ ಕಾಯಿಯಂತೆ
ಅಂದಾಗಿದ್ದೆ ನೀ ಏಳು ತೂಕದ ಮಲ್ಲಿಗೆ
ಇಂದು ಕೈ ಹಿಡಿದು ಹೇಳಬೇಕು
ಏಳು..ತೂಕವೆ ಮೆಲ್ಲಗೆ
ಅಂದು ನಿನ್ನ ಕಂಠ ಕೇಳಿ ಕರ್ಣ ಪಾವನ
ಇಂದೇಕೋ ಅನಿಸುತಿದೆ ಗಾರ್ಧಬ ಗಾಯನ
ಅಂದೆನಿಸಿತ್ತು ಬದುಕು ಸುಂದರ ಕವನ
ಇಂದು ನಾನಾಗಿರುವೆ ಜಂಜಾಟದಲಿ ಹೈರಾಣ
(ಸ್ನೇಹಿತರೆ ಇದು ಬರಿ ಹೆಂಗಸರಿಗಷ್ಟೆ ಅನ್ವಯವಾಗಲ್ಲ ಗಂಡಸರಿಗೂ ಅನ್ವಯವಾಗುತ್ತದೆ)

ನೀರೀಕ್ಷೆ
ನನ್ನ ನೆನಪಲಿ ಒಮ್ಮೆ
ಬರಲಾರೆಯ ಗೆಳೆಯಾ
ಬವಬಂಧಗಳ ಸರಿಸಿ
ನೀ ಬಳಿ ಸಾರಲಾರೆಯ
ಬೇಡವೆಂದರೂ ಈ ಹುಚ್ಚುಮನ
ರಚ್ಚೆ ಹಿಡಿದು ತಾ ರೋಧಿಸಿದೆ
ಕಣ್ಣೆರಡು ಕಾತರಿಸಿ
ಕೊಳವಾಗಿ ಹರಿಯುತಿದೆ
ಯಾಕಿಂತ ಮೌನ
ಕಲ್ಲಾಯಿತೆ ಹೃದಯ
ಕಿವಿಗೊಟ್ಟು ಆಲಿಸಲು ಕಾಡುತಿದೆ
ಕರಗಿಬಿಡುವೆನೆಂಬ ಭಯ
ಬೇಡ ಈ ಮುಖವಾಡ
ಕಿತ್ತೆಸೆದು ತೋರು ನೈಜತೆಯ
ಒಮ್ಮೆ ಹಿಂತಿರುಗಿ ನೋಡು
ನೀ ನಡೆದ  ಹಾದಿಯ
ಬೆಂಡಾಗಿ ಬಸವಳಿದು ಕಾಯುತಿಹೆ
ಹಗಲಲ್ಲಿ ಕಾಣೋ ಚಂದ್ರನಾ ಶವದಂತೆ
ತಂಗಾಳಿಯಂತೆ ನೀ ಬಂದು ಮುಖತೋರು
ಸತ್ತ ಕನಸಿಗೆ ನೀ ಮರುಜನ್ಮ ನೀಡು  

ಬದುಕು
ಎಣಿಸಿದಂತೆ ನಡೆಯುವದಿಲ್ಲ 
ನಮ್ಮ ಈ ಜೀವನ
ಒಯ್ದಕಡೆಗೆ ನಡೆಯಬೇಕು
ನೋವ ನಲಿವಿನ ಸಿಂಚನ

ಜನುಮ ಜನುಮದ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ
ಹಲವು ಕವಲು ತಿರುವು
ಯಾರದೋ ಶೃತಿಗೆ ಹಾಡಬೇಕು
ಜೀವನವಿದು ಗಾಯನ

ಯಾವ ತುತ್ತ ಚೀಲದಲ್ಲಿ ಯಾರ ಹೆಸರು ಬರೆದಿದೆ
ಯಾವ ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಯಾರ ಋಣವು ಸೇರಿದೆ
ಬೆಳೆವವನಾರೊ ಪಡೆವವನಾರೊ
ಮೂರುದಿನದ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ

ಬದುಕೆಂಬುದೊಂದು ಸಂತೆ
ನಾವಿಲ್ಲಿ ಬಿಕರಿ ವಸ್ತುವಂತೆ
ಯಾರಿಗೆ ಯಾರು ಕಾವಲಿಲ್ಲ
ಕ್ಷಣಿಕವಿದು ಗಾಳಿಗೊಡ್ಡಿದ ದೀಪದಂತೆ

ಮರೆವು

ನಿದ್ದೆಯಲಿ ಕನಸಾಗಿ ಎದ್ದಾಗ ನೆನಪಾಗಿ
ಉಸಿರಲ್ಲಿ ಉಸಿರಾಗಿ
ನರನಾಡಿ ಸಂಚರಿಸಿ
ನೀ ಕಾಡುತಿರಲನುದಿನವು
ಮರೆವೆಂಬುದು ಮರಿಚಿಕೆಯಾಯ್ತಲ್ಲ  ಗೆಳೆಯಾ ....

ಅಮ್ಮಾ.....

ನೆನಪಿಂದ ನೆನೆನೆನೆದು
ಭಾರವಾಗಿಹೆ ಮನಸು
ಆದರೂ ನಾ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸುವೆ 
ಓ ನೆನಪೆ..
ಆಶಿಸಿದೆ ಅಂದು ನೀ ದೂರ ಹೋಗದಿರಲೆಂದು
ಆದರೂ ನೀ ತೊರೆದೆ ನನ್ನನ್ನು
ಅದಕಾಗಿಯೇ ಬಿಗಿದಿಹೆ ಪ್ರೀತಿಯಾ ಪಾಶವನು
ನಿನ್ನ ನೆನಪಿಗೆ  ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಬಾರದೆಂದು 

ಇಂದು ನಾ ಅಲಂಕರಿಸಿಹೆ ತಾಯಿಯಾ ಪಟ್ಟವನು
ಆದರೂ ನಾ ನಿನಗೆ ಎಂದಿಗೂ ಪುಟ್ಟ ಮಗುವಲ್ಲವೇನು
ಹೆಜ್ಜೆ ಹೆಜ್ಜೆಗೂ ಹಂಬಲಿಸಿ ಕೊರಗುತಿಹೆ
ನಿನ್ನ ಮಮತೆಯಾ ಶ್ರೀ ಮುಖವನು

ನೆನಪು

ನೆನಪಿನಾಗೂಡಲ್ಲಿ ಬಚ್ಚಿಟ್ಟು ಸಲಹುತಿಹೆ
ಆಗಾಗ ತೆಗೆದೊರೆಸೆ ಕೋಟಿ ಪ್ರಭೆಯು
ಬಿಚ್ಚಿಡದೆ ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟ ಭಾವಗಳು ಹಲವು
ನೆನಪುಗಳಾಗಿ ಚುಚ್ಚಿ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನೀರು

ಬದುಕೆಂಬ ಆಟದಲಿ ಆಟಗಾರರು ನಾವು
ಎಸೆದರು ದಾಳವ ಅವರವರ ಹಿತದಂತೆ
ತಿರುಗಿನೋಡದೆ ಮುನ್ನುಗ್ಗ ಬೇಕಾಯ್ತು
ತಲೆಬಾಗಿಸಿದ ಕುರಿಮಂದೆಯಂತೆ

ಸಮರ್ಪಿತವಾಯ್ತು ಇನ್ನಾರಿಗೋ ಜೀವಿತವು
ಮಂಜಂತೆ ಕರಗೊಯ್ತು ಮನದ ಇಂಗಿತವು
ನೋವು ನಲಿವಿನ ಸಂತೆಯಲಿ ನಿಂತು
ಬಾರದ ನಿನ್ನ ನಿರೀಕ್ಷೆಯು.

ಬರಲಾರೆ ನೀನು ಕರೆಯಲಾರೆ ನಾನು
ಬಂಧಿಸಿಹುದು ಚೌಕಟ್ಟಿನೊಳಗೆ ಸಂಭಂದವು
ಆದರೇನಂತೆ ಹಾರೈಸುವೆ ಎದೆತುಂಬಿ
ಎಲ್ಲಾದರೂ ನೀ ಸುಖವಾಗಿರು

ಆಶಯ

ಸೆಳೆಯುತಿರುವಳು  ತನ್ನ ಮಾಯಾಪಾಶದಿ

ಮುಗ್ದ ಜನತೆಯನ್ನು
ಬಂಧಿಸುತಿಹಳು ಹಲವು ರೂಪದಿ
ಮೋಹದಾ ಬಲೆಯಲಿ
ಒಮ್ಮೆ ಸಿಕ್ಕರೆ ಸಾಕು ಬಿಡಳಿ ಮೋಹನಾಂಗಿ
ಸುತ್ತಿ ಮೈ ಮರೆಸುವಳು ನಶೆಯಲ್ಲಿ

ಅಡಿಯಿಟ್ಟರೆ ಸಾಕು ನೀ ಭಂದಿ ಚಕ್ರವ್ಯೂಹದಲ್ಲಿ
ಕಡಿದೇ ಬಿಡುವಳು ನಿನ್ನ ಸಂಭಂದ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ
ಬರಬೇಕೆಂದರೂ ಬರಲಾರೆ ನೀ ಹೊರಕೆ
ದಾಸಾನು ದಾಸ ನೀ ಅವಳ ಪಾದಕೆ

ದಿನದಲೆಷ್ಟೋ ಜನರು ಮರುಳು ಇವಳ ಸೆಳೆತಕೆ
ಒಂದೊಂದೆ ಅಡಿಯಿಡುವರು ತಮ್ಮದೇ ಅಧಃಪತನಕೆ

ಅವತಾರವೋ ಇವಳಿಗೆ ಹಲವಾರು
ಹಿಂದೆ ಹೋದವರಿಗೆ ಕನಸಾಗುವದು ಸುಂದರ ಬಾಳು

ಕ್ಷಣದಲ್ಲೇ ಆವರಿಸುವಳು ಇಡಿಯಾಗಿ ಇವಳು
ವಿಧಿಯಿಲ್ಲದೆ ಆಗುವೆ ಅವಳ ಸೆರೆಯಾಳು
ಬೆಳೆಸುವಳು ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ಬಿಟ್ಟಿರಲಾರದ ನಂಟು
ತೆರಲೇ ಬೇಕು ನೀ ಇದಕೆ ಆಯುಷ್ಯದ ಘಂಟು

ಎಚ್ಚರಾ ಮನುಜ ಸೇರೆಯಾಗದಿರು ಇವಳ ಮೋಹದಲಿ
ಸುಂದರ ಸಮಾಜದ ಶಿಲ್ಪಿಯಾಗು ಬಾಳಲಿ

ಭಗ್ನ ಕನಸು
ನೂರು ಕನಸಿನ ಮೊಗ್ಗ  ಹೊತ್ತು ಬಂದೆ

ನಿನ್ನ ಪೂಜೆಗೆ
ಒಂದೂ ಅರಳದೆ ಹೊಸಕಿಹೊಯಿತಲ್ಲ
ನಿನ್ನ ಕಾಲ ಕೆಳಗೆ
ಮನಸಲ್ಲಿ ಹೆಣೆದಿಟ್ಟ ಕನಸುಗಳು ನೂರು
ಚಿಲಿಪಿಲಿ ಅನ್ನುತ ಕಟ್ಟಿದವು ಪುಟ್ಟ ಗೂಡು
ಮೊಟ್ಟೆ ಒಡೆದು ಮರಿಯಾಗಿ ಗರಿಗೆದರ ಬೇಕಿತ್ತು
ಆದರದಕೆ ಬಿತ್ತು  ಕಾಳ್ಗಿಚ್ಚು
ಇಂದು ನಿಂತಿದೆ ಬರಿ ಅವಶೇಷವು
 ಸಾರುತಿದೆ ಗತ ಇತಿಹಾಸವು

ಹಣತೆ

ಒಲವು ತುಂಬಿದ ನಿನ್ನ
ಆ ಎರಡು ಕಂಗಳು ನನ್ನ
ಬಾಳಿನ ದಾರಿ ತೋರುವ
ಎರಡು ಹಣತೆಗಳು  ಇನಿಯಾ
ಮುಸುಕುವಾ ಕತ್ತಲೆಯ ಓಡಿಸಿ
ಪ್ರೀತಿಯೆಂಬ ಬೆಳಕ ಚೆಲ್ಲುತ
ನಂದಾದೀಪದಂತೆ ಬೆಳಗುತಿರಲಿ
ಅನವರತಾ.....

ನೆನಪೆ ನೀ ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ

ಮನಸೆಂಬ ಕಡಲಲ್ಲಿ ಅಲೆಯಂತೆ ಉದ್ಭವಿಸಿ
ಸರದಿಯಲಿ ಬಂದು
ಹೃದಯಕೆ ನೀ ಅಪ್ಪಳಿಸುವೆ

ಮರಳಂತೆ ನಾ ನಿನ್ನನೆ ಅನುಸರಿಸೆ
ತಿರುಗಿ ನೂಕುವೆ ಯಾಕೆ
ವಾಸ್ತವದ ದಡಕೆ

ದಡದಲುಂಟು ನೂರಾರು ಚಿಪ್ಪುಗಳು
ಒಂದೊಂದಕೂ ಒಂದೊಂದು ಕಥೆಯು
ನೋವು ಸಂತಸದ ಹಲವು ಮುಖವು

ಸಿಹಿಕಹಿಗಳ ಹದವಾದ ಮಿಶ್ರಣದಿ
ಮಣಿಮಾಡಿ ಪೋಣಿಸಲು
ಬದುಕು ಹೊಳೆಯುವ ಸುಂದರ ಮಾಲೆಯು  

ಹೂಗಳು
ಬಾಳೆಂಬ ತೋಟದಲಿ
ಅರಳಿದಾ ಹೂಗಳು ನಾವು
ಬಿಸಿಲಿಗೆ ಬಾಡುವೆವೋ
ಗಾಳಿಗೆ ತೂಗುವೆವೋ
ತಿಳಿಯದೆ ಭವಿಷ್ಯಕೆ ಮುಖ ಮಾಡಿ ನಿಂತಿಹೆವು

ಅರಳಿ ನಗುತಿರೆ ತೋಟವದು ಚಂದ
ದುಂಬಿಗೂ ಆನಂದ
ಸೋತು ಬಸವಳಿಯೇ ಮೌನದ ಛಾಯೆ

ಗಿಡದ ಬುಡಕಿಸ್ಟು ಕಸ ಗೊಬ್ಬರ

ಹೆಣ್ಣಿನಾ ಮುಡಿಯೇರೆ ಮೆರೆವುದು ಗರ್ವ
ಸಂತಸದ ಸಂಭ್ರಮಕೆ ನಾ ಪ್ರತೀಕ
ದೇವರಾ ಪೂಜೆಗೆ ಉಪಯೋಗವಾಗೆ
ಬದುಕಿದು ಸಾರ್ಥಕ  ಪರಮಾರ್ಥಕ  

ಪಯಣ
ಕಾಣದೂರಿಗೆ ನಮ್ಮ ಪಯಣ
ದಣಿವಾರಿಸಲು ಮಧ್ಯದಲಿದು
ತಂಗುದಾಣ
ಇಲ್ಲಿ ಕೊಟ್ಟು ಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಪ್ರೀತಿ

ಪ್ರೇಮ ಮಮತೆ
ಬದಲು ಕೊಳ್ಳುವೆವು ಕೋಪ
ದ್ವೇಷ ಅಸೂಯೆ
ಕಚ್ಚಾಡುವೆವು ನಮ್ಮದಲ್ಲದ
ವಸ್ತುವಿಗಾಗಿ
ಕೊನೆಗೆ ಹೊತ್ತಯ್ಯಲಾಗದೆ
ಬಿಟ್ಟೋಗಲಾಗದೆ ಅನುಭವಿಸುವೆವು
ತ್ರಿಶಂಕುವಿನ ಪಾಡು
ಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದುದನೆ ಕೊಂಡರೆ
ಪಯಣವದು ಸುಖವು
ಕರೆದಾಗ ಹೋಗಲು ನಮಗಿಲ್ಲ ಭಯವು
ಶಾಶ್ವತವಲ್ಲವೀ ತಂಗುದಾಣ
ಸರತಿ ಬಂದಾಗ ಮುಂದುವರಿಸಬೇಕು
ನಮ್ಮ ಪಯಣ 

ಕುರುಡು
ನಾನು ಪುಟ್ಟ ಮಗು ಕುರುಡಿ
ಬದುಕ ಬಂಡಿ ಎಳೆಯುತಿಹೆ ಭಿಕ್ಷೆ ಬೇಡಿ
ನಾ ನಿಲ್ಲುವದು ಆ ಶಾಲೆಯ ಇದಿರು
ಯಾಕಂದರೆ ಮಕ್ಕಳು ದಿನಾಲು ಅಲ್ಲಿ ಆಡುವರು
ನಾ ಕೇಳುವೆ ಮಕ್ಕಳಾ ಆಟದ ಸದ್ದು
ನನಗೂ ಅಡುವ ಬಯಕೆ ಮೂಡುವದು
ನಾನು ಕುರುಡಿ ನನಗೆಲ್ಲಿಯ ಶಾಲೆ
ಕಣ್ಣೀರೊರೆಸಲೂ ಯಾರಿಲ್ಲದೆ ಬೆಳೆದ ಬಾಲೆ

ಮಕ್ಕಳ ಕರೆದೊಯ್ಯಲು ಬರುವರು ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ
ನಾ ಇಲ್ಲಿ ಹೆತ್ತವರಿಗೂ ಬೇಡದ ಒಂಟಿ ಗುಮ್ಮ
ನನಗೆ ಗೊತ್ತು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ನನ್ನೊಡನೆ ಆಟ ಆಡಲು ಆಸೆ
ಅವರಿಲ್ಲಿ ಬಂದು ನೋಡಿದರೆ ನಾ ಕುರುಡಿ ಮತ್ತದೆ ನಿರಾಸೆ
ಮೂಡುವದು ನನ್ನಲ್ಲಿ ಸಾವಿನ ಬಯಕೆ
ಇದರಿಂದ ಶಾಂತಿ ಸಿಗಬಹುದೇನೋ ಮನಕೆ
ಸ್ವರ್ಗದಲ್ಲಾದರೆ ನನ್ನಂತವರಿಗೆ ಕಣ್ಣು ಸಿಗುವದಂತೆ
ನನ್ನ ಕೂಗ ಕೇಳಿಸಿ ಕೊಳ್ಳಲು ಆ ದೇವನಿರುವನಂತೆ   

ಪಂಜರದ ಗಿಳಿ
ನಾನಿಲ್ಲಿ ಪಂಜರದಾ ಗಿಳಿ ನಲ್ಲಾ
ನಿನ್ನ ಹೃದಯದ ಪಂಜರದಲ್ಲಿ
ನನ್ನ ಬಂಧಿಸಿರುವೆಯಲ್ಲಾ
ಹಾರಬೇಕೆಂದರೂ ಹಾರಲಾರೆ
ಓಡಬೇಕೆಂದರೂ ಓಡಲಾರೆ
ನಿನ್ನ ಪ್ರೇಮ ಪಾಶ ಇಲ್ಲೇ
ಎಳೆದು ತರುವದಲ್ಲಾ
ಇದು ಅಂತಿಂತ ಪಂಜರವಲ್ಲ
ಕಬ್ಬಿಣದಂತೆ ತುಕ್ಕಿಲ್ಲ
ಮಣ್ಣಿನಂತೆ ಅಳಿವಿಲ್ಲ
ಬಣ್ಣಗಳೆಂದು ಮಾಸೋಲ್ಲ
ಇದು ನಿತ್ಯ ನೂತನದ
ಪ್ರೀತಿಯಾ ಪಂಜರ
ನನಗೆ ಬೇಸರವಿಲ್ಲ
ಹೊರಬರಲಾರೆ ನಾನೆಂದು
ಸಿಗುತಿಹುದು ಸುಖ ನೆಮ್ಮದಿ
ಇಲ್ಲಿಯೇ ನನಗಿಂದು
ಆ ದೇವರೇ ನೀಡಿಹನು
ಬೆಡಲೇನಿಲ್ಲ ನನಗಿನ್ನು
ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ಹುಚ್ಚ್ಯಾಕೆ
ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಕಾಯುವಾಗ
ಈ ಪಂಜರದ ಗಿಳಿಯನ್ನು
ನನಗನಿಸಿಲ್ಲ ಇದು ಸಂಕೋಲೆ ಎಂದು
ಅರಿತಿಹೆ ನಾ ಇದು ಪ್ರೀತಿಯಾ ಬಂಧವೆಂದು
ಕಾಣುತಿಹೆ ಪ್ರತಿದಿನವೂ ಹೊಸತನ

ನಮ್ಮ ಜೀವನವೇ ಒಂದು ಪ್ರೇಮದಾ ಕವನ
 

ಅಡಿಗೆಯೆಂಬುದೂ ಒಂದು ಕಲೆ
ತಿಳಿದಿರಬೇಕು ರುಚಿಬರಿಸೋ ಗುಟ್ಟಿನಾ ಸೆಲೆ 
ಶುಚಿ ರುಚಿ ಇದ್ದರೆನೆ ಊಟ
ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಹೊಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಶುರು ತೊಳಲಾಟ

ಸವಿ ನೆನಪು

ಓ  ನೆನಪೆ ನೀನೊಂದು

ಮಳೆಗಾಲದ ಬಿಸಿಲಂತೆ

ಛಾಪಿಸುವೆ ಮಳೆಬಿಲ್ಲ
ಮನಸಿನಾ ತುಂಬಾ

ಓ ಸವಿ ನೆನಪೆ ನೀನೊಂದು
ಸುರಿವ ಬೆಳದಿಂಗಳಂತೆ
ಕತ್ತಲಲೂ ಮೂಡಿಸುವೆ
ತಂಪಾದ ಬೆಳಕ

ಓ ಸವಿ ನೆನಪೆ ನೀನೊಂದು
ಸುಂದರ ಸಂಗೀತದಂತೆ
ಹೃದಯದ ವೀಣೆಯ ನುಡಿಸಿ
ಬಡಿದೆಬ್ಬಿಸುವೆ ರಾಗ,ಭಾವ

ಓ ಸವಿ ನೆನಪೆ ನೀನೊಂದು
ಹರಿಯುವಾ ನದಿಯಂತೆ
ಧಮನಿ ಧಮನಿಯಲೂ  ನುಸುಳಿ
ಹರಡುವೆ ಮನದ ತುಂಬಾ

ನೆನಪು
ನೆನಪೆ ನೀ ಮುತ್ತಬೇಡ
ಕಾರ್ಮೋಡದಂತೆ
ಅದರಿಂದ ಗುಡುಗು ಮಿಂಚುಗಳ
ಸಂಚಾರ ಮನದಲ್ಲಿ
ಮಳೆ,ಪ್ರವಾಹ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ
ನೀ ಕೊಚ್ಚಿ ಹೋಗುವೆ
ಅಸ್ತಿತ್ವ ಕಳೆದುಕೊಂಡು
ನನಗಿಷ್ಟ ನೀನಿರುವುದು
ಹದವಾಗಿ ಮನದಲ್ಲಿ
ಮಿತಿ ಮೀರಿ ಆವರಿಸೆ
ವಿಷವಹುದು ಅಮೃತವೂ
ನೀನಿದಕೆ ಸಹಕರಿಸೆ
ನಡೆವುದು ಮನಸು ಕನಸಿನ
ಸಹ ಬಾಳ್ವೆಯು

ಕನಸಿನ ಪಯಣ
ಕನಸಿನಾ ಕುದುರೆಯನೇರಿ ಹೊರಟೆ ನಾ
ದೂರದೂರಿಗೆ ಪಯಣ
ಕೊಂಡೊಯ್ಯುತ್ತ್ತಿದೆ ಶರವೇಗದಿ ನನ್ನ

ಸೇರಿಸಲು ಸುಂದರ ತಾಣ
ಅದೊಂದು ಪುಟ್ಟ ಬಂಗಲೆ
ಹೊರಗೆ ಮೈ ನವಿರೇಳಿಸುವ ಹೂದೋಟ
ಹಕ್ಕಿಗಳ ಚಿಲಿಪಿಲಿ,ಹೂಗಳ ಸುಗಂಧ
ದುಂಬಿಗಳ ಝೇಂಕಾರ ಗಿಡಮರಗಳ ನೃತ್ಯ
ಆಹಾ! ಅದೆಂತಹ ಸುಂದರ ನಯನ ಮನೋಹರ
ನೋಡಿದಷ್ಟು  ತಣಿಯದಾ ದಾಹ

ಬಂಗಲೆಯ ಒಳಹೊಕ್ಕಿ ನೋಡಿದರೆ

ತೆರೆಯಿತೊಂದು ಅದ್ಭುತಲೋಕ
ಕಿಡಕಿಯಿಂದಿಳಿಬಿಟ್ಟ ತಿಳಿಗುಲಾಬಿ ಪರದೆ
ಗಾಳಿಬೀಸಲು ಅಲ್ಲಿ ಬೆಳಕು ನೆರಳಿನ ಆಟ
ಇನ್ನೊಂದುಕಡೆ ಮೆತ್ತನೆಯ ಪಲ್ಲಂಗ
ಸುತ್ತಲೂ ಮಂದಬೆಳಕಿನ ದೀಪ
ಅನಿಸಿತೆನಗೆ ಇದನನುಭವಿಸುವವ
ಎಂತಹ ಪುಣ್ಯವಂತ,ಸಿರಿಸಂಪತ್ತಿನೊಡೆಯ
ನಿಜಕೂ ಭಾಗ್ಯವಂತ

ಬಂದಿತೊಂದು ಆಗ ದಡೂತಿ ದೇಹ ಕಷ್ಟದಲಿ
ಆಡಿತವನ ಕೈ ಪುಟ್ಟ ಪೆಟ್ಟಿಗೆಯ ಮುಚ್ಚಳದಲಿ
ತೆಗೆದ ಮುಷ್ಟಿಯ ತುಂಬಾ ಬಣ್ಣದ ಕಹಿ ಮಾತ್ರೆಯ
ಕಷ್ಟದಿ ನುಂಗಿದ ಆ ರೋಗಗಳ ಮೂಟೆಯೊಡೆಯ
ಅರಿವಾಯಿತೆನಗಾಗ ಸಿರಿವಂತನಾ ಭಾಗ್ಯ

ಕೊಡದಿರು ದೇವರೇ  ಇಂತಹಸೌಭಾಗ್ಯ
ಒಮ್ಮೆಲೆ ನಾ ಬಿದ್ದೆ ಕನಸಿನ ಕುದುರೆಯಿಂದ ಕೆಳಗೆ
ಆದರೆ ನಾ ಬಿದ್ದಿದ್ದು ಮಾತ್ರ ಹಾಸಿಗೆಯಿಂದ ಕೆಳಗೆ  

ಚಿಂತೆ
ಮನಸೇ ಓ ಮನಸೇ
ಹೀಗೇಕೆ ನಿನಗೆ ಚಿಂತೆ
ಚಿಂತೆಗೂ ಚಿತೆಗೂ
ಬರಿ ಒಂದು ಸೊನ್ನೆಯ ಅಂತರವಂತೆ
ಚಿತೆ ದಹಿಸುವದು ದೇಹವನ್ನ
ಚಿಂತೆ ದಹಿಸುವದು ಮನಸ್ಸನ್ನ
ಇಂತಿರುವಾಗ ನಿನಗೇಕೆಬೇಕು
ಸುಡುಗಾಡಿನಾ ಆ ದಾರಿ
ಮರೆತು ಬಾಳಲೇ ಬೇಕು
ಭೂಮಿಯ ಋಣ ತೀರುವ ತನಕ
ನೀನಾಗಿರು ಬಾಳಿಗೆ ಆಭಾರಿ
ಸಮ ಚಿತ್ತತೆ ಕಷ್ಟವೇನಲ್ಲ
ಚಂಚಲತೆ ಪಕ್ವತೆಯ ಲಕ್ಷಣವಲ್ಲ
ಶಾಂತ ಗಂಭೀರ ರಸಗಳೇ ಭೂಷಣ
ಮರೆತರೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವದು ನಿನ್ನನ್ನೇ ಆಪೋಷಣ

ನೀರು ಕಣ್ಣೀರು
ಆರು ತಿಂಗಳು ಕಳೆದರೂ
ಕಾದುಕಾದು ಬೇಸರವಾದರೂ
ಮುಷ್ಕರ ಧರಣಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರೂ
ಇನ್ನೂ ಯಾಕ ಬರಲಿಲ್ಲವ್ವ
ನಲ್ಲಿಯಲ್ಲಿ ನೀರು
ಭೂ ತಾಯಿ ಬರುಡಾದರೂ
ಪೈರುಗಳೆಲ್ಲ ನಾಶವಾದರೂ
ಹೊಟ್ಟೆಗೆ ಹಿಟ್ಟಿಲ್ಲದಂತಾದರೂ
ಇನ್ನೂ ಯಾಕ ನಿಂತಿಲ್ಲವ್ವ
ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನೀರು  

ಸತ್ಯ

ಹುಡುಕುತಿಹೆ ಹುಡುಕುತಿಹೆ
ನಾ ಸತ್ಯವಾ
ಎಲ್ಲೆಂದು ಹುಡುಕಲಿ,ಹೇಗೆಂದು ಹುಡುಕಲಿ
ಯಾರನ್ನ ಕೇಳಿ ಹುಡುಕಲಿ ನಾ
ಈ ಸುಳ್ಳಿನಾ ಸಂತೆಯಲಿ

ನೋಟಿನಾ ಕಂತೆಯಲಿ ಸಿಕ್ಕಿ ಕಳೆದೋಯ್ತಾ
ರೌಡಿಗಳ ಮಚ್ಚಿಗೆ ಹೆದರಿ ಓಡಿಹೋಯ್ತಾ
ದೇವರ ಹುಂಡಿಯಲಿ ಬಿದ್ದೋಯ್ತಾ
ಎಲ್ಲಿ ಹೋಯಿತೋ ಕಾಣೆ
ಈ ಸುಳ್ಳಿನಾ  ಸಂತೆಯಲಿ

ನ್ಯಾಯ ದೇವತೆಯ ಕಣ್ಣಿನ ಕಪ್ಪು ಪಟ್ಟಿಯಲಿ ಮರೆಯಾಯ್ತಾ
ನ್ಯಾಯವಾದಿಗಳ ಮಾತಿನಾ ಜಾಣ್ಮೆಯಲಿ  ಕೊಚ್ಚಿಹೋಯ್ತಾ
ಮನುಜನ ಆಸೆಯ ದಾಹದಲಿ ಹುದುಗಿ ಹೋಯ್ತಾ
ಎಲ್ಲಿ ಹೋಯಿತೋ ಕಾಣೆ
ಈ ಸುಳ್ಳಿನಾ ಸಂತೆಯಲಿ

ಕಾವಿಬಣ್ಣವ ಕಂಡು ಕರಗಿ ಹೋಯ್ತಾ
ಕಾಖಿ ಬಣ್ಣವ ಕಂಡು ನಿಲ್ಲದಾಯ್ತಾ
ಖಾದಿ ಬಣ್ಣದ ಕದರಿಗೆ ಕಣ್ಮರೆಯಾಗೋಯ್ತಾ
ಎಲ್ಲಿ ಹುಡುಕಿದರೂ ಸಿಗುತ್ತಿಲ್ಲವಣ್ಣಾ
ಸಿಕ್ಕರೆ ತಿಳಿಸಿ ಅಂತಹ ತಾಣವನ್ನಾ

ಜೀವನ ಪಯಣ

ಬಾಲ್ಯದಲಿ ಹೇಳಿದರು ಇವಳು ನಿನ್ನವಳು 

ನಿನ್ನವಳಾಗುವ ಆ ಕಾಲ ಬಂದಾಗ

ಎದ್ದಿತೊಂದು ತುಫಾನು ಬದುಕಲ್ಲಿ

ಅದರ ಹೊಡೆತಕೆ ಸಿಲುಕಿ ನಾನೆಲ್ಲೋ ನೀನೆಲ್ಲೋ

ಎದುರಿಸಲು ಧೈರ್ಯ ವಿಲ್ಲವಾಯ್ತು

ಮನದ ಮಾತು ಮೌನಕ್ಕೆ ಶರಣಾಯ್ತು

ದಾರಿಕಾಣದೆ ಹತ್ತಿದೆ ಹಿರಿಯರು ತೋರಿದ ನೌಕೆಯನು

ಹೊತ್ತು ಮನದತುಂಬ ನಿನ್ನ ನೆನಪನ್ನು

ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳ ಮೂಟೆಗೆ ಬೀಗ ಜಡಿದೆ

ಹೊಸಬದುಕಿಗೆ ನಾ ನಾಂದಿ ಹಾಡಿದೆ

ದಿನಗಳುರುಳುತಿವೆ ಸಂತಸದಲಿ

ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ನಿಲ್ಲುವದು ಮನ ಬೀಗಜಡಿದ ಮೂಟೆಯಲಿ

ನನಗಾಗಿ ಕಾದು ಕಾದು ನಿನಗಾಯ್ತು ಬೇಸರ

ನೀರಾಸೆ ವೈರಾಗ್ಯ ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ ನೀ ಮಾಡಿದೆ ಅವಸರ

ಅಂತೂ ನಿನ್ನ ಬದುಕಲ್ಲೂ ಬಂತೊಂದು ದಿನ ಶ್ರಾವಣ

ಅರಿವಾಗಿರಬೇಕು ಬದುಕು ಸುಖದುಃಖದ ಹೂರಣ  

ಬದುಕಬೇಕೆಂದುಕೊಂಡೆ ಎಲೆಮೇಲೆ ನೀರು ಜಾರುವಂತೆ

ಅಂಟಿಸಿಕೊಳ್ಳದೆ ನೆನಪುಗಳ  ಈ ಮನಕೆ

ಆದರೂ  ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಆಗುವದು ಮನ ಹತ್ತಿಯಂತೆ

ನೀರನ್ನ ಹೀರಿ ಮುದ್ದೆ ಆಗುವಂತೆ

ಬದುಕೆಂಬುದು ವಿಧಿಸಾಹೇಬನ ಜಟಕಾಬಂಡಿ

ಅದು ಹೋಗದೆಂದು ನಾವು ತೋರಿದ ದಾರಿಯಲಿ

ನಾವೇ ತೂರಿಕೊಳಬೇಕು ಅದು ಕೊಂಡೊಯ್ದ ದಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ

ನೆಮ್ಮದಿಯ ಬದುಕು ನಮದಾಗುವದು ಬಾಳೆಂಬ ಆಟದಲಿ

ಜೀವನ ತತ್ವ

ಇದ್ದಾಗ ಕಚ್ಚಾಡುವರು ಮೂಜಗ ಒಂದಾಗುವಂತೆ

ಸತ್ತಮೆಲಾರಿಲ್ಲ ಹಾಕುವವರು ಒಂದು ಹಿಡಿ ಮಣ್ಣು

ಹೊತ್ತಯ್ಯಲಾರೆ ನಿನ್ನಜೊತೆ ಸಿರಿಸಂಪತ್ತನ್ನು

ಕ್ಷಣಿಕ ಜೀವನವೆಂದು ಅರಿತೂ ಹಂಚಿ ತಿನ್ನಲಾರೆ

ಇದ್ದಾಗ ಹಂಚಿತಿಂದರೆ ಸತ್ತಾಗ ಬರುವುದು

ನಿನಜೊತೆಗೊಂದು ಒಳ್ಳೆಹೆಸರು

ಏನಿದ್ದರೇನು ಯಾರಿದ್ದರೇನು

ಎಲ್ಲವನು ತೊರೆದು ಎಲ್ಲರೂ ಲೀನವಾಗಲೆ ಬೇಕು  

ಈ ಪಂಚ ಬೂಥದಲೊಂದು ದಿನ 

ಕಳ್ಳ ಬೆಕ್ಕು

ಮನೆಯಲಾರು ಇಲ್ಲದಾಗ

ಹಿತ್ತಲ ಬಾಗಿಲ ಸಂದಿಯಿಂದ

ಕಳ್ಳಬೆಕ್ಕು ಒಳಗೆ ನುಗ್ಗೀ..ತು

ಬಾಗಿಲುಗಳು ಭದ್ರ ಹುಷಾರು

ಜಗಕೆ ಕತ್ತಲು ಕವಿದಾಗ

ಇಲಿಹುಡುಕೋ ನೆಪದಲ್ಲಿ

ಕತ್ತಲಸೀಳಿ ಕಳ್ಳಬೆಕ್ಕು ಬಂದೀ..ತು

ಬಾಗಿಲುಗಳು ಭದ್ರ ಹುಷಾರು

ಹಾಲ ಮೊಸರ ನೆನಪಾಗಿ

ಹೊಂಚು ಹಾಕಿ ಕುಳಿತ್ಕೊಂಡು

ಒಬ್ಬಂಟಿಯಾಗಿರುವಾಗ ಕಳ್ಳಬೆಕ್ಕು ಬಂದೀ..ತು

ಬಾಗಿಲು ಭದ್ರ ಹುಷಾರು

ಕಾಲುಗಳ ಸುತ್ತುತ್ತ ಮೊಗವನ್ನ ಉಜ್ಜುತ್ತ

ನಯ ವಿನಯ ತೋರುತ್ತ

ಕಾರ್ಯಸಾಧನೆಗಾಗಿ ಕಳ್ಳಬೆಕ್ಕು ಬಂದೀ..ತು

ಬಾಗಿಲು ಭದ್ರ ಹುಷಾರು 

ಮಂದಿ

ನಂಬಿ ಕೆಡಬ್ಯಾಡ ಈ ಮಂದೀಯನ್ನ 

ನಂಬೀ ಹೋದರೆ ನಿನ್ನ

ಕೈಬಿಟ್ಟು ಹೋದಾರ ನಡುನೀರಿನ್ಯಾಗ

ನಂಬಿಕೆಯಿದ್ದರ ನಂಬು ಆ ದ್ಯಾವರನ್ನ

ಬಿಡಂಗಿಲ್ಲ ನಿನ್ನ ಕೈಯನ್ನ

ಕರುಣೆ ಬಂದರೆ ಕಾಯ್ದು

ಮರಣ ಬಂದರೆ ಒಯ್ದು

ಕಡೆತನಕ ನೆರಳಂತೆ ಬಂದಾನ

ಆ ಶಿವಗ ಎರಡು ಕೈಯೆತ್ತಿ ನಮಿಸೋಣ   

ಪ್ರಕೃತಿ

ಹುಣ್ಣಿಮೆ ಇರುಳ್ನಾಗ

ಬಾನ್ಕಡಲಲ್ ಈಜ್ಕೊಂಡು

ಬೆಳದಿಂಗಳನ್ನಾ ಚಲ್ಯಾನ  ಚಂದ್ರಮ

ಜಗವನ್ನೇ ಹಾಲಲ್ಲಿ ತೊಯ್ಸ್ಯಾನ

ಸುಂಯ್ ಸುಂಯ್  ಅನ್ನುತ್ತ

ಪರಪಂಚ ಸುತ್ತುತ್ತ

ಹಿಮದಂತ ತಂಪಾ ಸುರಿಸ್ಯಾನ  ಮಾರುತ

ಗಿಡಮರ್ಗಳಿಗೆ ನೃತ್ಯ ಮಾಡ್ಸ್ಯಾನ

ಇದಕಂಡ ಭೂತಾಯಿ ನಾಚುತ್ತ  

 ಮುಸಿಮುಸಿ ನಕ್ಕೊಂಡು

 ಮಳೆರಾಯ ಎಲ್ಲೆಂದು ಕೇಳ್ಯಾಳ ಆ ತಾಯಿ

ಹುಸಿಕೋಪವನ್ನಾ ತೋರ್ಯಾಳ 

ನೀರೀಕ್ಷೆ

ನೀ ಬರುವಿಯೆಂದು ಕಾಯುತಿಹೆ ಗೆಳೆಯ

ಆದರೆ ನೀನ್ಯಾಕೆ ತಿರುಗಿ ಬರಲಿಲ್ಲ

ಕೇಳದೆ ಇನ್ನೂ ನಿನಗೆ ನನ್ನೆದೆಯ

ಮೌನ ರಾಗ

ಕ್ಷಣ ಕ್ಷಣವೂ ಕುಗ್ಗುತಿದೆ ನಂಬಿಕೆ

ಹತಾಶೆ ಮೂಡುತಿದೆ ನನ್ನ ಮನದಲ್ಲಿ

ಆದರೂ ಬರುವೆಯೆಂಬ ಆಸೆಯಾಬಲೆ

ಹೃದಯದಾ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ

ಬಂದು ನೀ ಸಂತೈಸುವೆ ನುಡಿದು

ಬಿಡು ನೀ ಹಿಂದಿನಾ  ಚಿಂತೆ

ಸಾಗೋಣ ಧೈರ್ಯದಲಿ ಬಾಳ ನೌಕೆಯಲಿ

ಮುಂದಿಹುದು ನಮಗೆ ಸಂತೋಷದ ಕಂತೆ  

ಕನಸು

ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿಯಲಿ ಮನಸಿನ ಕದ ಒಡೆದು

ನೀ ಏಕೆ ಬಂದೆ ನನ್ನೊಳಗೆ

ನೆನಪಿನ ಅಂಗಳದಲಿ ತರಂಗಗಳೆಬ್ಬಿಸಿದೆ

ಮನಸೆಂಬ ಸರೋವರಕೆ ಕಲ್ಲಹೊಡೆದಂತೆ

ಕರುಣೆ ಬಾರದೇ ನನ್ನೀ ತೊಳಲಾಟಕಂಡು

ಮೋಡಿ ಮಾಡುವ ನಿನ್ನ ಈ ನಗುವು 

ನನಗೆ ಪರಿಹಾಸ್ಯ ಮಾಡುವಂತಿದೆ

ದೂಡಿದರೂ ಬಾಗಿಲಲೇ ನಿಂತಿರುವೆ

ಕೈ ಬೀಸಿ ನನ್ನನ್ನೇ  ಬಳಿ ಕರೆಯುತಿಹೆ

ಮನಸ್ಸೆಲ್ಲ ನೀನೆ ಆವರಿಸಿದಂತಿದೆ

ನನಗಿದು ತಿಳಿದಿದೆ ನಿಜವಲ್ಲ ಕನಸೆಂದು

ಎಚ್ಚರ ಗೊಂಡಾಗ ನೀ ಬಳಿ ಇರಲಾರೆ ಎಂದು  

ಆದರೂ ನಾ ನಿನ್ನ ದಾರಿಯನೇ ಕಾಯುತಿಹೆ

ಪ್ರತಿ ಇರುಳು ಚಾತಕದ ಪಕ್ಷಿಯಂತೆ  

ನಿನ್ನ ಮೋಡಿಗೆ ನಾ ಶರಣಾದಂತಿದೆ 

ವಸಂತ

ನೇಸರ ಬರಲು ಬಾನದು ನಾಚಲು

ಕೆಂಪೇರಿದ ಕೆನ್ನೆ

ಜಗ ತೇಲುವದು ರಂಗಿನಲಿ

ಋತುಗಳ ರಾಜ ವಸಂತ ಬರಲು

ತರುವನು ತಾಯಿಗೆ ಹಸಿರುಡಿಗೆ

ಜಗ ತಾ ನಗುವದು ಸಂಬ್ರಮಕೆ

ದುಂಬಿಯ ಗಾನ ಮಂಗಳವಾದ್ಯ

ಹೂವಿನ ಕಂಪೆ ಸುಗಂದ ದ್ರವ್ಯ

ಜಗವೇ ಒಂದು ಮಂಟಪವು

ಕೋಗಿಲೆ ಗಾನಕೆ ನವಿಲಿನ ನೃತ್ಯ

ಋತುರಾಜನ ಸ್ವಾಗತಕೆ

ಜಗವೇ ರಂಗ ಮಂದಿರವು

ಅರಳಿದ ಹೂಗಳು ನಗುತಲಿ ತೂಗಿ

ದುಂಬಿಗಳ ತಾ ಸನಿಹಕೆ ಸೆಳೆಯಲು

ಜಗದಲಿ ಹೊಸಮುನ್ನುಡಿಗೆ ನಾಂದಿಯದು.

ನದಿ

ಓಡುತಿದೆ ನದಿ ಓಡುತಿದೆ

ಗುಡ್ಡ ಬೆಟ್ಟ ಕಣಿವೆಗಳಲಿ ತಾ

ಜಿಗಿಯುತಿದೆ ತಾ ಜಾರುತಿದೆ

ಕಲ್ಲು ಮಣ್ಣು ಕಸ ಕಡ್ಡಿಗಳ

ಪಾಪ ಪುಣ್ಯದ ಮೂಟೆಗಳ 

ಜೊತೆಗೇ ತಾ ಒಯ್ಯುತಿದೆ

ಜಗದ ಕೊಳೆ ತಾ ತೊಳೆಯುತಿದೆ

ಮಂದಗತಿಯಲಿ ಸಾಗುತಿದೆ

ಸಮತಲವಾದ ಮೈದಾನದಲಿ

ದಣಿವನು ಆರಿಸಿ ಮುಗುಳುನಗೆ ಬೀರಿ

ಚಂಗನೆ ಜಿಗಿದು ಜಲಪಾತವನು

ಸೃಷ್ಟಿಸಿದೆ ತಾ ಮೂಕವಿಸ್ಮಿತನಾಗಿಸಿದೆ

ಮೇಲು ಕೀಳಿನ ಬೇದವೆ ಇಲ್ಲದೆ

ಜಾತಿ ಧರ್ಮದ ಗೊಡವೆಗೆ ಹೋಗದೆ

ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತಾ ನೀರನು ಹನಿಸಿ

ಸಾಗರ ಸೇರುವ ಗುರಿಯ ಕಡೆ ತಾ

ಧಾವಿಸಿದೆ ಮನದಲಿ ಧನ್ಯತಾ ಭಾವನೆ ಮೂಡಿಸಿದೆ

ಬೇಸಿಗೆ .....

ಜಲಲ ಜಲಲ ಜಲ ಧಾರೆ
ಇಳಿದು ಬಾ ನೀ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಧರೆಗೆ

ಇಳೆಯೊಡೆದು ಬೇಡಿಹಳು

ತಣಿಸು ದಾಹವ ದಗೆಯಲಿ

 ದಹಿಸಿ ಹೋಗುವ ಮುನ್ನ

ಬಿರು ಬೇಸಿಗೆ ಹೊಡೆತಕ್ಕೆ

ಮಾಸುತಿದೆ ಹಸಿರುಡುಗೆ

ಉಸಿರಾಗಿ ನೀ ಬಂದು ತೊಡಿಸು

ಹೊಸ ಉಡುಗೆ ಶೃಂಗಾರಕೆ

ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಬಣ ಬಣ ನೀರವತೆ ಬೇಸರ

ಮರೆತಿವೆ ಮ್ರಗಪಕ್ಷಿಗಳು ಲವಲವಿಕೆ ಕಲರವ

ಹೂಗಳೆಲ್ಲಿ ಗಂಧವೆಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲವೂ ಮಾಯಾ

ಹೊಸತನದ ನಾಂದಿಗೆ ಬೇಡಿಹೆ ನಿನ್ನ ಸಹಾಯ

ಹುಚ್ಚು

ಆ ಅನಾಥ ಹುಡುಗ ಓಡುತಿದ್ದ ಮನೋವಿಕಲತೆಯಿಂದ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ
ನೋಡಿ ಜನ ನಗುತಿದ್ದರು ಕಲ್ಲ ಹಿಡಿದು ಕೈಯಲ್ಲಿ
ಪಾಪ ಅವನಿಗರಿವಿಲ್ಲ ಈ ಜನರ ದುಷ್ಟತನದ ಕಡೆ
ಅವನ ತಪ್ಪೆನುಂಟು ಪರಿವೆಯೇ ಇಲ್ಲ ಅವನಿಗೀ ಜಗದೆಡೆ

ಹುಚ್ಹ ಹುಚ್ಚ ಎಂದು ಜನ ಕೂಗಿದರಲ್ಲಿ

ಯಾರಿಗಿಲ್ಲ ಹೇಳಿ ಹುಚ್ಚು ಈ ಜಗದಲಿ

ಒಬ್ಬನಿಗೆ ಹಣದಹುಚ್ಚು ಇನ್ನೊಬ್ಬನಿಗೆ ಹೆಣ್ಣಿನ ಹುಚ್ಚು

ಮತ್ತಾರಿಗೋ ಮಣ್ಣಿನ ಹುಚ್ಚು ಬಿಟ್ಟಿಲ್ಲ ಯಾರನ್ನು ತರತರದ ಹುಚ್ಚು

ಒಬ್ಬ ಬೀಸಿದ ಕಲ್ಲ ತಾಗಿತು ಅವನ ಹಣೆಗೆ

ರಕ್ತ ತೊಟ್ಟಿಕ್ಕಿತು ಕುಸಿದ ಅವನಲ್ಲಿಗೇ

ಕೇಳುವವರಾರಿಲ್ಲ ಅವನ ಕಣ್ಣೀರ ಗೋಳು

ಎಂತಹ ಕರುಣಾಜನಕ ಅವ ಪಡೆದ ಬಾಳು   

 

ಹುಣ್ಣಿಮೆ ಚಂದಿರ

ಎಂತಹ ಸುಂದರ ಈ ಹುಣ್ಣಿಮೆ ಚಂದಿರ

ಬೆಳ್ಳಿಯ ಬಟ್ಟಲಂತೆತೇಲುತಿಹನು ಆಗಸದಲ್ಲಿ

ಬಿಸಿ ಕೊಡುವ ಬೆಳಕನ್ನೂ ತಂಪಾಗಿಸಿ ಸುರಿಯುತಿಹನು ಹಾಲಿನಂತೆ

ಪ್ರೇಮಿಗಳ ಹೃದಯ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದಲಿಮೆರೆಯುತಿಹನು ಅಧಿಪತಿಯಂತೆ

ಆ ತಾರೆಗಳೋ ಪಯ್ಪೋಟಿಯಲಿ ನಿಂತಿವೆ ನಿನ್ನ ಸುತ್ತ

ಭೂರಮೆಯು ಮೆರೆಯುವಳು ಸೆಳೆಯಲು ನಿನ್ನ ಚಿತ್ತ

ಆ ಮೋಡಗಳು ನಿನ್ನ  ಜೊತೆ ಹೊರಟಿವೆ ಮೆರವಣಿಗೆಯಂತೆ

ನೀ ಸಾಗುತಿಹೆ ತುಂಬಿಕೊಂಡು ಮೊಗದಲ್ಲಿ ಮಂದಸ್ಮಿತ

ಆ ಸಮುದ್ರವೂ ಕೂಡ ನಿನ ನೋಡಿ ಭೋರ್ಗರೆವುದು

ಆ ನೈದಿಲೆಗಳೋ ನಿನ ನೋಡಿ ಅರಳುವವು

ತಂಗಾಳಿಯೂ ನಿನ ನೋಡಿಯೇ ಬೀಸುವುದು

ಆದರೆ ಅಮಾವಾಸ್ಯೆಗೇಕೆ ನಿನ ಕಂಡರೆ ಕೋಪವು

ಅನುಭವ

ಅರ್ಥವಾಗದ  ಮಂತ್ರಗಳನು ಪಟಿಸುತಲಿ

ಮೆಚ್ಚಲೆತ್ನಿಸಿದೆ  ಆ ಮಾಯಾ ದ್ದಾಡಿ ಮರುರೂಪವ

ಬಿಟ್ಟೆ ನಾ  ನಿತ್ಯ ಕೆಲಸವ

ಮನೆ ಮಕ್ಕಳನು ಶಪಿಸುತಲಿ

ಬಯಸಿದೆ ನಾ ಲೋಕ ಕಲ್ಯಾಣವನು

ಒಬ್ಬನೇ ಜಯಿಸಲೆತ್ನಿಸಿದೆ ಲೋಕವನು

ಗಾಳಿಯೊಡನೆ ಗುದ್ದಾಡಿ ಮರುಗುವ 

ವ್ಯರ್ಥಮಾಡಿದೆ ನಾ ಸಂತಸದ  ಸಮಯವ

ಗೀಚಿದೆ ಆಶು ಕಾವ್ಯಗಳ ಸುರಿಮಳೆ

ಓದದವರ, ಮೂರ್ಖರ  ಮಡಿಲಿಗೆ

ಬೋಳ್ಗಲ್ಲಿಗೆ ಮಳೆಯೆರಚಿದ ಹಾಗೆ

ಚಿಗುರಿತು ಕಾವ್ಯ ರಚಿಸುವ ಕಡೆ ಒಲವು   

ಬರೆದ ಕಾವ್ಯಗಳ ಸಾರಿದೆ ಅಂತರ್ಜಾಲದಲಿ

ಹೆಬ್ಬೆಟ್ಟು ಚಿನ್ನೆ ಬಂತು ಮುಖಪುಸ್ಥಕದಲಿ

ವಿಮರ್ಶೆಗಳ ನೋಡಿದಾಗ ಮೂಡಿತು ಗೆಲುವು

ಯಾರೊಬ್ಬರು ತೊಡಿಸಲಿಲ್ಲ ಉಡುಗೊರೆಯ ಕೈಬಳೆ

ತೊಳಲಾಟ

ನನ್ನೆದೆಯ ಗೂಡಲ್ಲಿ ಬೆಚ್ಚಗೆ ಕುಳಿತಿರುವೆ ನೀನು

ಎಸ್ಟೆ ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರು ಹೊರಗಟ್ಟುವಲ್ಲಿ ಸೋಲುತಿಹೆ ನಾನು

ಉಳಿಸಿಕೊಳಲೋ,ಕಳುಹಿಸಿಬಿಡಲೋ ದ್ವಂದ್ವದಲಿ ತೊಳಲುತಿಹೆ

ಅರಿಯಲಾರದೆ ಹೋದೆ ............ಇದು  ಏನು

ಮರೆತುಬಿಡು ಎಲ್ಲವನು ಎನ್ನುತಿದೆ ಮನವು

ಮರೆಯಲಾರೆನು ಎಂದು ಕೂಗುತಿದೆ ಹೃದಯವು

ಕೇಳಲಾರಮಾತನ್ನು ನಾನು ,ದ್ವಂದ್ವದಲಿ ತೊಳಲುತಿಹೆ

ಅರಿಯಲಾರದೆ ಹೋದೆ ..............ಇದು ಏನು 

ನೆನಪುಗಳು ಚುಚ್ಚಿ ಚುಚ್ಚಿ ಕಾಡುತಿದೆ

ವಿವೇಕ ವಾಸ್ತವತೆಯ ಎತ್ತಿತೋರುತಿದೆ

ನಾನಾವುದನಾರಿಸಲಿ ,ದ್ವಂದ್ವದಲಿ ತೊಳಲುತಿಹೆ

ಅರಿಯಲಾರದೆ ಹೋದೆ .............ಇದು ಏನು

ಇದು ಪ್ರೀತಿಯೋ ಇಲ್ಲಾ ಹುಚ್ಚು ಬ್ರಮೆಯೋ

ಇದು ಕನಸೋ ಇಲ್ಲಾ ನನಸೋ

ಹುಡುಕುತಿಹೆ ಉತ್ತರವ ,ದ್ವಂದ್ವದಲಿ ತೊಳಲುತಿಹೆ

ಅರಿಯಲಾರದೆ ಹೋದೆ............ಇದು ಏನು

ಅಜ್ಜನ ಸಂಚಿ

ನನ್ನನ್ನು ಕರೆಯುವರು ಅಜ್ಜನ ಸಂಚಿ

ಬದುಕು ಸಾಗಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ  ತಾಂಬೂಲ ಹಂಚಿ

ತುಂಬುತ್ತಿದ್ದರು ನನ್ನ ಒಡಲಲ್ಲಿ ಎಲೆ ಅಡಿಕೆ ಸುಣ್ಣ

ತಾಂಬೂಲ ಪ್ರಿಯರು ಹಾಕುತಿದ್ದರು ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಕಣ್ಣ

ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುವಂತ ಸೌಂದರ್ಯ ನನ್ನದಲ್ಲ

ಹಾಗಂತ ಕುರೂಪಿಗಳ ಸಾಲಲ್ಲಿ ನಾ ನಿಂತಿಲ್ಲ

ನನ್ನ ಬಣ್ಣ ಕಾಕಿ ಆದರೇನಂತೆ

ಅದು ದೇಶ ಕಾಯೊ ರಕ್ಷಕರ ಉಡುಪಿನ ಬಣ್ಣ ವಂತೆ

ಎಲ್ಲೇ ಹೋದರು ನಾ ಇರುತ್ತಿದ್ದೆ  ಅವರ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ

ಯಾವಾಗಲು ಇರುತಿತ್ತು ನಾ ಕೊಟ್ಟ ಎಲೆ ಅಡಿಕೆ ಅವರ ಬಾಯಲ್ಲಿ

ಆಗಾಗ ಸವರುತ್ತಿದ್ದರು ನನ್ನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ

ಕಾಪಾಡುತ್ತಿದ್ದರು ನನ್ನ ಅಷ್ಟೇ  ಜತನದಿಂದ

ಊಟ ತಿಂಡಿಯಾದರು ಬಿಡಬಹುದು ನಮ್ಮಜ್ಜ

ನನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ಬದುಕಲಾರರು ಅನ್ನೋದು ಅಷ್ಟೇ ನಿಜ

ಯಾರಿಗುಂಟು ಯಾರಿಗಿಲ್ಲ ಇಂತಹ ಬಾಗ್ಯ

ಅಜ್ಜನ ಸೇವೆಯೇ ನನ್ನ ಜೀವನದ ಸೌಭಾಗ್ಯ

ಅಜ್ಜ ಮಲಗಿದರು ಒಂದು ದಿನ ಹಿಡಿದು ರೋಗ

ನಿಂತೆ ಹೋಯಿತು ಪಾಪ ಅವರ ತಾಂಬೂಲದ  ವೈಭೋಗ

ತಿನ್ನದಿದ್ದರೆ ಅವರು ಅನುದಿನ ತಾಂಬುಲ

ಇರುತಿದ್ದರೇನೊ ಇನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ದಿನ ಎನ್ನೋ ಹಂಬಲ

ನನಗೂ ಅಜ್ಜನಿಗೂ ಅವಿನಾಭಾವ ಸಂಬಂಧ

ಆ ದೇವರಿಗೇ ಗೊತ್ತು ಇದು ಯಾವ ಜನ್ಮದ ಅನುಭಂದ

ಅಜ್ಜನಿಲ್ಲದ ನಾನು ದಿಕ್ಕಿಲ್ಲದ ಅನಾಥ

ನೇಲುತಿಹೆ ಗೂಟದಲಿ ಅಜ್ಜನ ನೆನಪಲ್ಲಿ ಅಳುತ

ನನ್ನ ಮುದ್ದಿನ  ನಾಯಿಗಳು

ಕುಬ್ಜ ದೇಹದ, ಸೊಟ್ಟ ಬಾಲದ, ಕಪ್ಪು ಬಣ್ಣದ ನಾಯಿ

ಇದರ ಹೆಸರು ರೂಬಿ

ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ನಿಂತಿರುವಳು ಸಕಿ  ಕೆಂಪು ಬಣ್ಣದಲಿ

ಇದರ ಹೆಸರು  ಪಿಲ್ಲಿ

ಜಯ ವಿಜಯಯರಂತೆ  ನಿಲ್ಲುವರು ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ

ಬಂದವರು ಮುಂದಡಿಯಿಡಲಾರದೆ ನಿಲ್ಲಲೇ ಬೇಕು ಅಲ್ಲಿ

ಒಳ ಬರಬೇಕೆಂದರೆ ಬೇಕು ಇವರ ಅಪ್ಪಣೆ

ಒಡೆಯನ ಸೇವೆಯಲಿ ಮರೆಯುವದು ಕಷ್ಟಕಾರ್ಪಣೆ

ಮಾಡುವುದು ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ತುಂತಾಟದ ಅತಿರೇಕ

ನೋಡಿದವರಿಗನಿಸುವುದು ಇವು  ಅಮಾಯಕ

ಇವಕೆ ಬಯ್ದರೆ ಸಾಕು ಮಾದುವವು ಉಪವಾಸ

ತಿಂಡಿ ತಿನಿಸಲು ಮಾಡ ಬೇಕು ನಾವು ಹರ ಸಾಹಸ

ಇವಕೂ ಅಂಟಿದೆ ಕಾರಲ್ಲಿ ತಿರುಗುವ ಗೀಳು

ಬಿಟ್ಟು ಹೋದರೆ ಸಾಕು ದಿನವೆಲ್ಲ ಅಳುವಿನ ಗೋಳು

ಮುದ್ದು ಮಾಡಿದರೆ ಸಾಕು ಮೈಯನ್ನು ತಿಕ್ಕಿ

ಬಾಲ ಆಡಿಸಿ ತೋರಿಸಿರುವವು ಪ್ರೀತಿಯನು ಕಾಲು ನೆಕ್ಕಿ

ಜಂಪ್ ಅಂದರೆ  ಹಾರುವವು,

ಔಟ್ ಅಂದರೆ ಹೊರಗೆ ಓಡುವವು

ಎಟಾಕ್ ಅಂದರೆ ಮುನ್ನುಗ್ಗುವವು

ಇವಕೂ  ಆಂಗ್ಲ ಭಾಷೆಯ ಮೋಹವು

ದಿನ ಕಳೆಯುವವು ಮನೆ ಕಾಯುವ ಕೆಲಸದಲಿ 

ಸಹಾಯಕ್ಕೆ ಬರುವವು  ಇವೇ ಅಪಾಯದಲಿ

ನಿಸಂಶಯದಿ ನಂಬುವವು ಒಡೆಯನೇ ಸರ್ವಸ್ವೆಂದು

ಅದಕ್ಕೆಂದೇ ಹೇಳುವರು ನಂಬಿಕೆಗೆ ಪರ್ಯಾಯ ನಾಯಿಯೆಂದು  

ಓ ಮನಸೇ

ಓಡಬೇಡ ಓ ಮನಸೇ ಹಗಲುಗನಸುಗಳ ಹಿಂದೆ

ಮುನ್ನುಗ್ಗು ದೈರ್ಯದಿ ಬದುಕಿನ ಹಾದಿಯಲಿ ಮುಂದೆ

ಹಾಕಿಕೊ ನಿನಗೆ ನೀ ಕುದುರೆ ಲಗಾಮು

ಹಚ್ಚಿಕೊ ಜೊತೆಗೆ ವಾಸ್ತವತೆಯ ಮುಲಾಮು

ಬಣ್ಣದಲಿ ಮೂಡುವ ಕನಸೆಲ್ಲ ನಿಜವಲ್ಲ

ಬಯಸಿದಂತೆ ಜಗ ನಡೆಯಲೆಂಬುದು ತರವಲ್ಲ

ಅವಸರಿಸಿದರೆ ಬದುಕೊಂದು ಕಗ್ಗಂಟಿನ ಮಜಲು

ತಾಳ್ಮೆಯಲಿ ಬಿಡಿಸು ನೀ ಒಂದೊಂದು ಗೋಜಲು

ಪರರ ಮಾತಿಗೆ ನೀ ದ್ರುಥಿಗೆಡಬೇಡ

ಗೆಲುವು ಬೇಕೆಂದರೆ ಸಾಧನೆಯ ಬಿಡಬೇಡ

ಗುರಿಯ ಕಡೆಗೇ ಇರಲಿ ನಿನಗೆಂದು ಛಲ

ಯಾವದೇ ಸ್ಥಿತಿಯಲು ಆಗಬೇಡ ವಿಚಲ

ಬಲಿಯಾಗದಿರು ಎಂದೂ ಅವಸರದ ನಿರ್ಣಯಕೆ

ಅದರಿಂದ ಕುಸಿಯಬೇಡ ನೀ ಪಾಥಾಳಕೆ

ಕಾಯ್ದುಕೊಳಲೇ ಬೇಕು ಎಂದಿಗೂ ಸ್ಥಿರತೆ

ಇದು ಸುಳ್ಳಲ್ಲ ಎಂದಿಗೂ ಸತ್ಯಮೇವ ಜಯತೆ .